10 حقیقت جالب درباره اثر نقاشی بوسه: تجلی عشق و هنر در آثار گوستاو کلیمت

نقاشی بوسه اثر کلیمت، محبوب‌ترین اثر اوست و بازدیدکنندگان سالانه برای دیدن آن به گالری اتریش در وین مراجعه می‌کنند. با ابعادی قابل توجه به اندازه 72 اینچ در 72 اینچ (180 سانتی‌متر در 180 سانتی‌متر)، حضور قدرتمند آن از دیوار طنین‌انداز است در حالی که شخصیت‌های به تصویر کشیده شده، که در طلا پیچیده شده‌اند، در آغوش یکدیگر هستند.

در سال ۱۹۰۳، کلیمت دو بار به راوننا سفر کرد، جایی که موزاییک‌های سن ویتاله را مشاهده کرد. تأثیر بیزانسی این موزاییک‌ها در نقاشی‌های آنچه که به عنوان “دوره طلایی” او شناخته می‌شود، مشهود بود. استفاده از طلا به گذشته کلیمت بازمی‌گشت، به آثار فلزی پدرش و برادر جوان‌ترش ارنست، که هر دو یک دهه پیش از آن درگذشته بودند. علاقه کلیمت به دوره بیزانسی همچنین نماد حرکتی به سوی ثبات بیشتر بود، از طریق اشکال ایستا و غیرآلی؛ که حکایت از جستجوی پناهگاهی داشت پس از کاوش هنرمند در قدرت‌های غریزی یونان باستان. نقاشی «بوسه» که اوج “دوره طلایی” او را نمایندگی می‌کند، پایان‌دهنده مطالعات تماتیک مشابهی در طول حرفه‌اش است، مانند «فریس بتهوون» و «درخت زندگی». هر اثر به درک نهایی تمثیل کمک می‌کند، که نمایانگر اتحاد عرفانی عشق معنوی و شهوانی و ادغام فرد با کیهان ابدی است.

هر دو فیگور به طور کامل به تصویر کشیده شده و به طور نمادین در مواجهه با پرتگاه طلایی کمال ترکیب شده‌اند. نیروی غالب مردانه با پوشش قدرتمند بلاک‌های سیاه و خاکستری مردانه نمایان شده است که با نرمش‌های ارگانیک زنانه‌ای که یادآور “درخت زندگی” است، ملایم شده است. در مقایسه، انرژی زنانه به صورت دایره‌های چرخشی از موتیف‌های گل‌دار درخشان و خطوط موج‌دار به سمت بالا نمایش داده شده است. از این لباس‌های هنری، باران طلایی بر زمین بارور نازل می‌شود، مشابه گل‌های نازلی که در “تزیینات بتهوون” وجود دارد. برگ‌های مثلثی نیز تصاویر آبی را به یاد می‌آورند که در نقاشی‌هایی نظیر “مارهای آبی” وجود دارد. در اینجا، رهاسازی کلایمت از طبیعی‌گرایی، به نفع زبان نمادین شخصی که به کارکردهای ذهن ناخودآگاه، به ویژه میل شهوانی آن اشاره دارد، به اوج خود رسید. از طریق دو شخصیت که نه عریان بلکه در پارچه‌های الگو دار و متراکم پوشیده شده‌اند، کلایمت توانست لحظه‌ای از لذت حسی شدید را درون ترکیبی به شدت سبک‌شده و مسطح برانگیزد.

1. جامعه پس از ویکتوریایی اوایل قرن 1900 “بوسه” را پورنوگرافی می‌دانست، حتی اگر هر دو شخصیت به‌طور کامل پوشیده بودند.

2. با وجود اعتراضات عمومی که بوسه برانگیخت، این اثر پیش از آنکه هنرمند آن را به‌طور کامل به پایان برساند، فروخته شد. موزه بلودویر وین اتریش خریدار آن بود.

3. قیمت فروش 25,000 کرون – که تقریباً معادل 240,000 دلار در ارز معاصر ایالات متحده است – پنج برابر بیشتر از هر نقاشی دیگری بود که قبلاً در وین به فروش رفته بود. اما این قیمت به‌عنوان یک معامله عالی در نظر گرفته شد. اثر کمتر شناخته‌شده کلیمت (هرچند هنوز هم بسیار مشهور) به نام آدل بلوخ-باور I در سال 2006 به قیمت 135 میلیون دلار فروخته شد. نیویورک تایمز در آن زمان اشاره کرد که این “بالاترین مبلغی است که تاکنون برای یک نقاشی پرداخت شده است.”

4. این نقاشی ابعاد بزرگی دارد و تقریباً 6 در 6 فوت اندازه دارد.

5. هنرمند و اثر او به‌عنوان پول رایج قانونی شناخته می‌شوند. در سال 2003، ضرابخانه اتریش یک سکه طلا به وزن 14 گرم و به ارزش 100 یورو منتشر کرد که تصویر سر گوستاو کلیمت بر روی آن و در سمت دیگر، حکاکی “بوسه” قرار داشت.

6. “بوسه” آخرین نقاشی دوره طلایی کلیمت است که در آن او ورق طلا را در آثارش به کار برد. این عمل بازتاب‌دهنده تأثیر قوی هنر مذهبی با جزئیات طلایی در قرون وسطی و همچنین آثار مقدس تولیدشده توسط هنرمندان امپراتوری بیزانس است. به همین دلیل، برخی این‌گونه نقاشی‌ها مانند “بوسه” را خرافه‌آمیز می‌دانستند.

7. هنرمند “بوسه”، مشهورترین نقاشی‌اش را در پی یک شکست ناامیدکننده خلق کرد. در دهه اول قرن بیستم، کلیمت مجموعه‌ای را به نام نقاشی‌های سقف وین در تالار بزرگ دانشگاه وین به پایان رساند. به‌طور عمده به دلیل وجود شخصیت‌های برهنه در این مجموعه، جامعه هنری مستقر آنها را به‌عنوان پورنografi مورد تمسخر قرار داد. کلیمت در نهایت از یک حامی ثروتمند کمک خواست تا کمیسیون 30,000 کرونی خود را به وزارت آموزش و پرورش وین پرداخت کند و آثارش را به مکان دیگری برد.

8. یکی از عواملی که “بوسه” را از بیشتر آثار هنرمند متمایز می‌کند، وجود یک مرد و یک زن در کنار یکدیگر است. سایر نقاشی‌هایی که هر دو جنس را شامل می‌شوند شامل فریز بتهوون او از سال 1901، تحقق (آغوش) از سال 1905 و مرگ و زندگی از سال 1910 هستند.

9. “بوسه” ترکیبی از مدارس مختلف هنری است. ورق طلا به آثار بیزانسی مانند موزاییک‌های کلیسای سان ویتاله اشاره دارد. ترکیب اثر تأثیر چاپ‌های ژاپنی را که در برخی از نقاشی‌های امپرسیونیستی قبلی نیز مشهود بود، منعکس می‌کند. الگوهای متضاد شنل‌های دو عاشق منعکس‌کننده جنبش هنر و صنایع دستی آن دوران است و به‌طور کلی، کلیمت “بوسه” را با عناصر سبک خاص آرت نوو خود تزئین کرده است.

10. در پایان جنگ جهانی دوم، نقاشی‌های سقف دانشگاه وین جزو تعدادی از آثار کلیمت بودند که توسط نیروهای آلمانی در حال عقب‌نشینی نابود شدند. اما “بوسه” همچنان در موزه بلودویر به نمایش گذاشته شده است.